माझे बाबा माझ्या फार जवळ आहेत. त्यांच्याशी मी सर्व गोष्टी शेअर करते. ते मला वडील म्हणून नव्हे तर एक मित्र म्हणून मार्गदर्शन करत असतात. अभिनय क्षेत्रात काम करण्याच्या माझ्या निर्णयावर बाबांनी मला खंबीरपणे साथ दिली. त्यांच्या सपोर्टमुळेच आज मी इथे आहे. ते खूप स्ट्राँग आहेत, आयुष्यात त्यांनी खूप संघर्ष अनुभवले, पण कधीच त्यांना रडताना मी पाहिले नाही. परंतु माझ्या लग्नात मला सासरी पाठवताना ते खुप रडले.

दीड वर्षापूर्वी पुण्यात माझे लग्न झाले, त्यावेळी मी काही रडणार नाही असे मनोमन ठरवले होते, पण माझी सासरी रवानगी करताना माझ्या बाबांना अश्रू अनावर झाले नाही, त्यांना असे रडताना पाहून मग मी अक्षरशः कोसळलेच. योगायोगाने ‘शुभ लग्न सावधान’ हा माझा आगामी सिनेमादेखील लग्नसंस्थेवर आधारित आहे. त्यामुळे माझ्या लग्नाचा दिवस मला आठवतो, आणि त्यासोबत माझे भावूक झालेले बाबा डोळ्यासमोर येतात. त्यांच्या डोळ्यात मी कधीच अश्रू पाहू शकत नाही. त्यांना रडताना पाहिल्यावर आजही मी खूप अस्वस्थ होते.

बाबा आणि मला खूप कमी वेळ सोबत घालवायला मिळतो कारण माझ्याबरोबर नेहेमी माझी आईच असते. पण जेव्हा कधी बाबा ऑफिसवरून लवकर येतात तेव्हा तेच मला सेटवर घ्यायला सुद्धा  येतात, शनिवार-रविवार हा फक्त माझा आणि माझ्या बाबांचाच असतो. त्या दिवसात बाबा मला माझ्या अभिनयामधील त्यांचे निरीक्षण सांगतात. मला जेव्हा “पिप्सी”साठी सर्वोत्कृष्ट बालकलाकारचा राज्य पुरस्कार मिळाला, तेव्हा सर्वात जास्त आनंद त्यांनाच झाला होता. माझे बाबा कामात खूप व्यस्त असले तरी, ते सतत माझा विचार करत असतात. मला आठवते की, ३-४ वर्षापूर्वी तू माझा सांगाती या मालिकेच्या ऑडीशनदरम्यान  माझा पाय फ्रँक्चर झाला होता. बाबा कार रिव्हर्स घेत असताना तो अपघात झाला होता.  त्यात दोन दिवसांवर ऑडीशन होते त्यामुळे बाबा खूप दुखावले होते. मग मीच त्यांना सांगितलं की मी अशीच आँडीशन देणार आहे. असे हे माझे बाबा जगातले बेस्ट बाबा असून, त्यांचा सपोर्ट मला नेहमीच असतो.